گیاه گیشدر، یک گیاه علفی است که در مناطق گرمسیری و معتدل رشد میکند. این گیاه از خانوادهی فابیسیها (Fabaceae) و جنس غلیظک (Medicago) است. گیشدر به طور گسترده در کشورهایی مانند ایران، ترکیه، افغانستان و عراق پرورش داده میشود.
گیاه گیشدر دارای ساقههای فراگیر و برگهای متناوب است. برگهای این گیاه به شکل فراگیر و لوزی بوده و 5 تا 9 جفت برگ کوچک دارد. این گیاه در بهار و تابستان با شکوه گلهای زرد رنگ تزئین میشود. گلهای گیشدر به صورت خوشههای کوچک در انتهای ساقه قرار میگیرند و زمان گلدهی به مدت 5 تا 7 هفته است. بعد از گلدهی، میوههای گیشدر به صورت پیچیده و باریک شکل میشوند که دارای 2 تا 8 پوسته است.
گیشدر به خاطر خواص بیولوژیکی و علوفهای خود، در کشاورزی و باغبانی بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه دارای ریشههایی است که به خوبی خاک را نیتروژن میکنند و برای تقویت خاک و افزایش محتوای نیتروژن آن بسیار مفید هستند. همچنین، گیشدر برای تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش خاک به خوبی عمل میکند.
علاوه بر این، گیشدر به عنوان یک علوفه دامی مهم شناخته شده است. برگهای این گیاه حاوی مواد مغذی مانند پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و فیبر هستند که برای تغذیه دامها بسیار مفید هستند. همچنین، گیشدر به عنوان یک علوفه سبز و خوشمزه در غذاهای انسانی نیز استفاده میشود. برگهای تازه گیشدر میتوانند به صورت سالاد یا به عنوان تزئین بر روی غذاها استفاده شوند.
در ضمن، گیشدر در تولید عسل نیز نقش مهمی دارد. گیاه گیشدر برای زنبورداران بسیار جذاب است و عسل تولید شده از گلهای گیشدر دارای طعم و مزهای مطبوع است.
در نهایت، گیشدر به عنوان یک گیاه پرورشی با توجه به خواص بیولوژیکی و کاربردهای متنوع خود، از اهمیت بالایی برخوردار است. این گیاه باعث بهبود خاک، تغذیه دامها و تولید محصولات غذایی با کیفیت میشود. بنابراین، توسعه و پرورش گیاه گیشدر در مناطق مختلف جهان توصیه میشود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.